از خداشونه

مامان گفته بود خواستگارت دست از سر ما ورداره امیدوارم یه همسر بهتر از تو گیرش بیاد. آجیم با اطمینان گفت بهتر از من گیرش نمیاد. و من خیلی به فکر فرو رفتم شاید هر موقعیتی برام پیش بیاد بیشتر ضعفای خودمو میدیدمو خودمو دست کم می گرفتم . مثـلاً طرف کلی زور میزنه، با اینکه بابا اجازه نداده بیان خونه خوب میگم بخاطر بابا اومدن یا اینا اینقد حالا پیگیرن بعد پشیمون میشن خوب این چیزا خوب نست اصلاً باید بشینم بنویسم چه چیزایی سبب شده این حس رو داشته باشم اونچه بنظرم نقطه ضعفمه رو اصلاح کنم. و بعضیاش شاید واقعاً نیاز به اصلاح نداشته باشن یه ویژگی شخصینی باشن و باید پذیرفتشون و هر کسی منو بخواد باید در کنار اون ویژگی ها بخواد. و اینکه یه تعدادی یا همه ی اعضای یه خانواده از انتخاب عروس یا دوماد پشیمون شن خوب همیشه که نمیشه همه رو راضی نگه داشت اما اگه با آدمای نسبتاً منطقی سرو کار داشته باشیم با کسب یسری مهارت میشه باهاشون کنار اومد و اگه هم خیلی بی منطق باشن هم که به من ربطی نداره فقط باید جوری رفتار کنم که حریمم حفظ بشه و فکرمو درگیر نکنم.

در نهایت من باید ضعف هامو اصلاح کنم و یسری مهارت گفتگو و ارتباط با دیگرانو در خودم پرورش بدهم و عملی کنم و هدفم تعامل درست با دیگران باشه حالا من تلاشمو میکنم اونا هم خوششون اومد یا نیومد به خودشون ربط داره من که تلاشمو کردم و میکنم پس از خودم راضی خواهم بود. از خداشونم باشه. به قول مامان هرکی منت دخترمو میکشه ... بقیشو یادم نیست